Gazeta Niedzielna

św. Paschalis Baylon

brat zakonny

Żył w latach 1540-1592. Urodził się w Torre Hermoza w Hiszpanii. Był pasterzem owiec. Z powodu zaniedbanego wyglądu nie chciano go przyjąć do klasztoru. Kiedy miał 24 lata, jego pobożność i dar kontemplacji były szeroko znane w całej okolicy.

Wtedy dopiero franciszkanie otworzyli przed nim bramy nowicjatu w Montfort koło Walencji. Zaproponowano mu studia i przyjęcie święceń kapłańskich, ale nie przyjął tej oferty. Pozostał skromnym bratem zakonnym. Był mistykiem. Miał szczególną cześć dla Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Posiadał dar czytania w ludzkich sercach oraz w przyszłości. Jego nadprzyrodzone dary i zalety były przyczyną, że przełożony generalny wysłał go do klasztoru w Paryżu, gdyż we Francji panoszyli się wtedy hugenoci-kalwini. Święty często prowadził z nimi dyskusje, odparowywał ich zarzuty i z wielką jasnością wykazywał ich błędy. Pozostawił po sobie około 20 dogmatycznych i ascetycznych pism. Z ich treści wynikałoby, że napisał je nie prosty brat zakonny, prawie analfabeta, ale wytrawny teolog. Po jego śmierci za jego wstawiennictwem miało miejsce tyle cudów, że doczekał się chwały ołtarzy już w 1618 roku. Kanonizowany został w 1690 roku przez papieża Aleksandra VIII.



Fundacja Veritas

Historia fundacji

Księgarnia Veritas

Przejdź do księgarni

Artykuły


Myśl tygodnia

NIE POTĘPIAJCIE

Dotąd jesteśmy chrzescijanami, dopóki szanujemy tajemnice człowieka, który stoi obok nas, dopóki zakładamy, że nie wyczerpuje go żadne z naszych sformułowań, określeń, definicji, nie przekreśla go żaden grzech, nie determinuje żadna - ani pozytywna, ani negatywna - decyzja, dopóki potrafimy wierzyć w niego, zaufać mu, kochać go.

z: Ks. Mieczysław Maliński, Wszystkie nasze dzienne sprawy, Veritas 1978, ilustr. A. Głuszyński