Gazeta Niedzielna

Grzegorz urodził się ok. 660 roku w zamożnej rodzinie w Rzymie. Młodość spędził na dworze papieskim, na którym pracował jego ojciec. Przez wiele lat był skarbnikiem. Papież Sergiusz I (687-701) udzielił mu święceń subdiakonatu i powierzył mu urząd papieskiego zakrystianina i bibliotekarza. Po święceniach diakonatu papież Konstantyn I zabrał go ze sobą do Konstantynopola na rozmowy z cesarzem Justynianem II, podczas których św. Grzegorz wykazał mądrość, roztropność i stanowczość.

Po śmierci Konstantyna został wybrany jego następcą. Wtedy dopiero otrzymał święcenia kapłańskie i sakrę biskupią. Podczas 16 lat pontyfikatu realizował program rozszerzenia chrześcijaństwa w Niemczech, dokąd wysłał św. Bonifacego. Po najeździe Longobardów na państwo kościelne i zniszczeniu Rzymu zajął się odbudową miasta oraz spustoszonego kraju. Zwołał też synod, na którym uchwalono 17 kanonów odnośnie małżeństwa i przeciwko zabobonom. Wprowadził również do Mszy św. nowy ryt w okresie Wielkiego Postu m.in. wielkoczwartkową Mszę św. Zmarł w 731 r. w Rzymie, został pochowany w bazylice św. Piotra.

na podstawie: www.brewiarz.katolik.pl



Fundacja Veritas

Historia fundacji

Księgarnia Veritas

Przejdź do księgarni

Artykuły


Myśl tygodnia

I ŚWIATŁOŚĆ ZEWSZĄD ICH OŚWIECIŁA

Czy słyszysz poprzez hałas ulicy, ludzki gwar, krzyki, śpiewy, narzekania, śmiechy, przekleństwa, poprzez codzienne odgłosy życia - czy słyszysz śpiewy anielskie? Czy dostrzegasz wśród świateł licznych, wystawowych neonów, okien kamienic, reflektorów samochodowych - Jego gwiazdę?

Przyszedł, aby nam pomóc żyć: żeby poprzez naszą małość, podłość, nędzę, poprzez chęć prześlizgnięcia się przez świat w wygodzie i spokoju potrafiła się przebić nasza wspaniałość; żebyśmy, mali spryciarze, potrafili rzucić na szalę służby Dobru - siebie samych.

* * *

z: Ks. Mieczysław Maliński, Wszystkie nasze dzienne sprawy, Veritas 1978, ilustr. A. Głuszyński