Podczas pielgrzymowania z matką do Rzymu otrzymała wiadomość o śmierci męża. Pozostała więc w Wiecznym Mieście, oddając się dziełom pobożnym i miłosiernym. Przez 25 lat pomagała swojej matce w założeniu i utrwaleniu nowej rodziny zakonnej, brygidek. Odbywała też pielgrzymki do różnych miejsc świętych. W 1373 r. w drodze do Ziemi Świętej zmarła jej matka. Kiedy Katarzyna wiozła relikwie matki do Szwecji, przejeżdżała przez polskie Pomorze. W 1375 r. wstąpiła do klasztoru brygidek w Vadstena, jednak z niewiadomych powodów opuściła klasztor i powróciła do Rzymu. Zamieszkała w domu, w którym przedtem mieszkała z matką. Równocześnie podjęła starania o kanonizację matki. Zabiegała także o zatwierdzenie zakonu brygidek. Nastąpiło to w 1378 r. Zmarła w 1380 r. Liczne łaski, jakie wierni otrzymali przy grobie św. Katarzyny, skłoniły naród szwedzki do starania się o jej kanonizację. Kult zatwierdził papież Innocenty VIII w 1489 r. Jest patronką Szwecji.
na podstawie: www.brewiarz.katolik.pl