Ówczesnym zwyczajem jako kilkuletnia dziewczynka przybyła do Krakowa na dwór swej siostry św. Kingi, żony Bolesława Wstydliwego, i tu się wychowywała. W 1256 r. zaręczył się z nią książę kaliski, Bolesław. Gdy miała 14 lat odbył się ślub. Z małżeństwa tego urodziły się trzy córki. Była wzorową żoną i matką. Swoją postawą wywierała wielki wpływ na otoczenie. W życie domowe wprowadziła klimat ładu, spokoju, szczerej pobożności i miłości. Opiekowała się także biednymi i chorymi. Wpływ księżnej tak dalece udzielił się mężowi, że potomność nadała mu przydomek Pobożnego. Po śmierci męża wstąpiła do klasztoru klarysek. Najpierw przebywała w klasztorze w Starym Sączu, potem w Gnieźnie. Zmarła w opinii świętości w 1298 r. Jej grób zasłynął wkrótce łaskami i cudami i stał się miejscem pielgrzymek. Jej beatyfikacji dokonał Leon XII w 1827 r.