Razem z genueńczykiem Janem Adorno założył nowy zakon Kanoników Regularnych Mniejszych, opiekujący się biednymi, chorymi i więźniami. W 1591 r. został generałem zakonu. W roku 1591 otrzymał zaproszenie do objęcia opieki nad kościołem Matki Bożej Większej w Neapolu. W roku 1594 powstał pierwszy dom zakonu w Hiszpanii, w roku 1598 w Rzymie. W 1601 r. założył dom zakonny w Valladolid i trzeci z kolei w Hiszpanii. W 1606 r. powstał w Rzymie drugi dom nowego zakonu. Na własną prośbę został zwolniony z obowiązków przełożonego generalnego. Piastował urzędy niższe: mistrza nowicjatu i przełożonego domu w Neapolu, potem wikariusza generalnego zakonu. Odznaczał się gorliwością, umartwieniem oraz nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Zmarł w 1608 r. w Anconie. Do chwały błogosławionych wyniósł go papież Klemens XIV w 1770 r. Do katalogu świętych wpisał go papież Pius VII w 1807 r.
na podstawie: www.brewiarz.pl