Zasłynął z pobożności, z ducha pokuty i z uczynków miłosierdzia. Choć sam był bardzo ubogi, ze wszystkim – co w jego mniemaniu mu zbywało – chętnie dzielił się z uboższymi od siebie. Zmarł około 1130 roku. Cuda, jakie działy się na jego grobie, ściągały mnóstwo pielgrzymów. Pomiędzy błogosławionych zaliczył go papież Paweł V w 1619 r., a w kilka lat potem, papież Grzegorz XV, w 1622 r. wyniósł go do chwały świętych.
na podstawie: www.brewiarz.katolik.pl