Gazeta Niedzielna

Katarzyna urodziła się w 1330 r. jako druga córka św. Brygidy i księcia Ulfa Gudmarssona. W dzieciństwie oddano ją do internatu cystersek, gdzie otrzymała wykształcenie i religijne wychowanie. Po wyjściu z klasztoru została wydana za rycerza, Edgarda z Kyren. Oboje złożyli ślub dozgonnej czystości.

Podczas pielgrzymowania z matką do Rzymu otrzymuje wiadomość o śmierci męża. Odtąd podejmuje dzieła miłosierdzia oraz pomaga swej matce w założeniu i utrwaleniu nowej rodziny zakonnej, brygidek. Wiele też z nią pielgrzymuje do miejsc świętych. Po powrocie z Ziemi Świętej w 1373 r. św. Brygida umiera. Katarzyna przewozi jej ciało z Rzymu do Szwecji. Podczas tej podróży przejeżdża przez polskie Pomorze. W roku 1377 otrzymuje od papieża aprobatę zakonu, któremu patronowała. Umiera w 1380 r. w klasztorze brygidek w Vadstena. Liczne łaski, jakie wierni otrzymali na grobie św. Katarzyny w Vadstena, skłoniły naród szwedzki do starania się o jej kanonizację. Przejście Szwecji na protestantyzm przerwało te starania. Kult ostatecznie zatwierdził papież Innocenty VIII. Katarzyna jest patronką Szwecji, a także ludzi dotkniętych niepowodzeniami.

na podstawie: www.brewiarz.katolik.pl



Fundacja Veritas

Historia fundacji

Księgarnia Veritas

Przejdź do księgarni

Artykuły


Myśl tygodnia

NIE POTĘPIAJCIE

Dotąd jesteśmy chrzescijanami, dopóki szanujemy tajemnice człowieka, który stoi obok nas, dopóki zakładamy, że nie wyczerpuje go żadne z naszych sformułowań, określeń, definicji, nie przekreśla go żaden grzech, nie determinuje żadna - ani pozytywna, ani negatywna - decyzja, dopóki potrafimy wierzyć w niego, zaufać mu, kochać go.

z: Ks. Mieczysław Maliński, Wszystkie nasze dzienne sprawy, Veritas 1978, ilustr. A. Głuszyński