Gazeta Niedzielna

Katarzyna urodziła się w 1330 r. jako druga córka św. Brygidy i księcia Ulfa Gudmarssona. W dzieciństwie oddano ją do internatu cystersek, gdzie otrzymała wykształcenie i religijne wychowanie. Po wyjściu z klasztoru została wydana za rycerza, Edgarda z Kyren. Oboje złożyli ślub dozgonnej czystości.

Podczas pielgrzymowania z matką do Rzymu otrzymuje wiadomość o śmierci męża. Odtąd podejmuje dzieła miłosierdzia oraz pomaga swej matce w założeniu i utrwaleniu nowej rodziny zakonnej, brygidek. Wiele też z nią pielgrzymuje do miejsc świętych. Po powrocie z Ziemi Świętej w 1373 r. św. Brygida umiera. Katarzyna przewozi jej ciało z Rzymu do Szwecji. Podczas tej podróży przejeżdża przez polskie Pomorze. W roku 1377 otrzymuje od papieża aprobatę zakonu, któremu patronowała. Umiera w 1380 r. w klasztorze brygidek w Vadstena. Liczne łaski, jakie wierni otrzymali na grobie św. Katarzyny w Vadstena, skłoniły naród szwedzki do starania się o jej kanonizację. Przejście Szwecji na protestantyzm przerwało te starania. Kult ostatecznie zatwierdził papież Innocenty VIII. Katarzyna jest patronką Szwecji, a także ludzi dotkniętych niepowodzeniami.

na podstawie: www.brewiarz.katolik.pl



Fundacja Veritas

Historia fundacji

Księgarnia Veritas

Przejdź do księgarni

Artykuły


Myśl tygodnia

I ŚWIATŁOŚĆ ZEWSZĄD ICH OŚWIECIŁA

Czy słyszysz poprzez hałas ulicy, ludzki gwar, krzyki, śpiewy, narzekania, śmiechy, przekleństwa, poprzez codzienne odgłosy życia - czy słyszysz śpiewy anielskie? Czy dostrzegasz wśród świateł licznych, wystawowych neonów, okien kamienic, reflektorów samochodowych - Jego gwiazdę?

Przyszedł, aby nam pomóc żyć: żeby poprzez naszą małość, podłość, nędzę, poprzez chęć prześlizgnięcia się przez świat w wygodzie i spokoju potrafiła się przebić nasza wspaniałość; żebyśmy, mali spryciarze, potrafili rzucić na szalę służby Dobru - siebie samych.

* * *

z: Ks. Mieczysław Maliński, Wszystkie nasze dzienne sprawy, Veritas 1978, ilustr. A. Głuszyński