W 1471 r. Kazimierz wyrusza na Węgry, gdzie obiecano mu koronę. Wyprawa kończy się fiaskiem. Po powrocie do kraju królewicz bierze czynny udział w życiu politycznym. Podczas dwuletniego pobytu ojca na Litwie jako namiestnik rządzi w Koronie. Obowiązki państwowe umiał pogodzić z bogatym życiem duchowym. Wezwany przez ojca do Wilna, umiera w drodze – w Grodnie. Pochowano go w katedrze wileńskiej, która od tej pory stała się miejscem pielgrzymek. Kiedy w 1602 r. z okazji kanonizacji otwarto grób Kazimierza, jego ciało znaleziono nienaruszone mimo bardzo dużej wilgotności grobowca. Jest jednym z najbardziej popularnych świętych polskich. Jest także patronem Polski i Litwy.