Gazeta Niedzielna

Urodził się w Tebach – starożytnej stolicy faraonów – w 228 r. Za jego czasów Teby były już tylko małą wioską. Gdy miał 20 lat rozpoczęły się prześladowania chrześcijan.

Aby uniknąć śmierci porzucił wszystko, odszedł na pustkowie i zamieszkał w jaskini. Prześladowanie trwało zaledwie dwa lata, ale Paweł tak dalece zasmakował w ciszy pustyni, że postanowił tam pozostać na zawsze. Jako pustelnik spędził samotnie 90 lat! Był człowiekiem wielkiej modlitwy i wyrzeczenia. Według legendy żywił się tylko daktylami i połówką chleba, którą codziennie przynosił mu kruk. Nagość swego ciała od znoju i chłodu chronił jedynie palmowymi liśćmi. Zmarł mając 113 lat. Miał oddać Bogu ducha na ręku św. Antoniego, również pustelnika. Kiedy ten był w kłopocie, jak wykopać grób dla przyjaciela, według podania miały zjawić się dwa lwy i ten grób wykopać. Jako swego patrona czci go zakon paulinów.

na podstawie: www.brewiarz.pl



Fundacja Veritas

Historia fundacji

Księgarnia Veritas

Przejdź do księgarni

Artykuły


Myśl tygodnia

NIE MOŻNA BOGU SŁUŻYĆ I MAMONIE

Dopóki sprawa nie o pieniądze, to jeszcze nie wiesz wszystkiego o człowieku. Dopiero, gdy pieniądze na stole, gdy można je stracić albo zyskać, dopiero wtedy lecą z głowy korony, wianki i birety. Albo zostają.

Dopiero, gdy pieniądze na stole, przekonasz się, kto jest kto. Bo taki w nich urok, że obiecują ci wszystko na ziemi. Dopiero wobec tej obietnicy człowiek się sprawdza, czy jest chrześcijaninem, czy jest wierzącym, czy jest człowiekiem.

* * *

z: Ks. Mieczysław Maliński, Wszystkie nasze dzienne sprawy, Veritas 1978, ilustr. A. Głuszyński